این وبسایت چهارشنبه ۲۹ مرداد در مطلبی تحلیلی به راهبردهایی پرداخت که جمهوری اسلامی برای فریب غربیها و واداشتن آنها به پذیرش خواستههایشان به کار میگیرد و نوشت رهبران حکومت، در هنر صبر، تعلل و فرصتطلبی مهارت یافتهاند و منتظر لحظه مناسب برای ضربهزدن هستند.
به گفته این سندیکا، هرچند حکومت تضعیف شده، اما هنوز ضربه مهلکی نخورده است، بنابراین تا زمانیکه در قدرت بماند، غرب، اسرائیل و متحدان عرب میانهرویشان در معرض خطر خواهند بود.
باور تهران به پیروزی با استفاده از «گذر زمان و پافشاری»
رهبران جمهوری اسلامی پیوسته در حال آزمودن و سنجیدن دشمنان خود هستند و باور دارند که گذر زمان و پافشاری سرانجام آنها را به پیروزی میرساند.
به گفته نویسنده مطلب، تفاوت در نگرش به مذاکره میان ایرانیها و غربیها بازتاب همین نگاه است.
بر اساس این گزارش، برای غربیها، مذاکره به معنای مصالحه و رسیدن به نتیجهای برد-برد است؛ هر دو طرف چیزی به دست میآورند و هر دو قویتر از میز مذاکره برمیخیزند. اما برای ایرانیها، مذاکره تنها زمانی رخ میدهد که یک طرف از پیش پیروز شده باشد. در این صورت، برنده شروط را دیکته میکند و بازنده باید بپذیرد.
نویسنده افزود از این رو، زمانی که جمهوری اسلامی شاهد تمایل رهبران غربی به مذاکره پیش از رسیدن به پیروزی قاطع است، آن را نشانه ضعف میداند؛ اعترافی به این موضوع که طرف مقابل اراده یا توان تحمیل شرایط را ندارد.
این ذهنیت بر چگونگی تفسیر رویدادهایی مانند جنگ ۱۲ روزه اثر میگذارد؛ از دیدگاه تهران، چون اسرائیل و آمریکا نه اراده و نه توان نابودی جمهوری اسلامی را نداشتند، پس این به مثابه پیروزی است.
سندیکای خبر یهود توضیح داد مقامهای جمهوری اسلامی توافقهای امضاشده را «ابزارهایی موقت» میدانند، نه «تعهداتی الزامآور» و در همین راستا ممکن است برای «دلجویی و راضی نگه داشتن» دیگران پای سندی را امضا کنند، اما به ندرت قصد اجرای آن را دارند.
به نوشته این وبسایت، توافقها از نگاه مقامهای جمهوری اسلامی پلهای برای رسیدن به پیروزی نهایی است، نه مصالحهای متقابل. در فرهنگ سیاسی ایران، مصالحه نوعی تحقیر است؛ سرنوشتی بدتر از مرگ.
تنها هراس حکومت از «قدرت و اراده واقعی برای استفاده از آن» است
این سندیکا هشدار داد باوجود ضربات چشمگیر اسرائیل و آمریکا در جنگ ۱۲ روزه، تهران «زمان» را متحد خود میداند؛ صبر میکند تا غرب بیعلاقه شود و عقبنشینی کند. اگر چنین شود، جمهوری اسلامی میتواند دوباره با سلاح هستهای و منابع تازه بازگردد و آمریکا، اسرائیل و متحدان عرب سنی را تهدید کند. غرب باید این «شکاف فرهنگی و راهبردی» را بشناسد.