کانون حقوق بشر ایران گزارش داده است که در شاهین‌شهر اصفهان یک زندان مخفی در کنار کارخانه بیسکوییت صنعتی «بهشت اخوان» وجود دارد. این زندان سوله‌ای است که صدها زندانی در آن و در شرایط غیرانسانی نگهداری می‌شوند. این سوله در پوشش یک سوله صنعتی و تحت مدیریت تعاون سپاه فعالیت می‌کند.
کانون حقوق بشر با انتشار تصویری از منطقه‌ای که این زندان مخفی و اعلام‌نشده در آنجا واقع شده، تاکید کرده که به‌دلیل استتار و پنهان‌کاری، موقعیت دقیق این زندان به‌طور قطعی و قابل استناد ثبت نشده است.
براساس این گزارش، ظاهر سوله و دیوارهای محصور با سیم‌خاردار آن به گونه‌ای است که کمتر کسی احتمال می‌دهد در این محل صدها زندانی در شرایط سخت نگهداری می‌شوند. همین امر باعث شده امکان نظارت عمومی و حتی حقوقی بر وضعیت زندانیان وجود نداشته باشد.
به‌گفته کانون حقوق بشر ایران، بسیاری از زندانیان با وجود گذراندن بخش زیادی از محکومیت، از آزادی مشروط محروم مانده‌اند و دادستان اصفهان با استناد به ماده ۴۵، کوچک‌ترین خطا را زمینه صدور حکم اعدام قرار داده است، اقدامی که امنیت روانی و حقوقی زندانیان را به‌شدت مختل کرده و به ابزاری برای اعمال فشار مضاعف بدل شده است.
شرایط طاقت‌فرسای زندانیان و کار اجباری
در این گزارش توصیفی از شرایط طاقت‌فرسای زندانیان این زندان مخفی در شاهین شهر داده و گفته شده که در این زندان وسایل سرمایشی و تهویه، یخچال، تلویزیون وجود ندارد و آب و برق آن نیز برای سه روز متوالی در هفته قطع می‌شود.
براساس این گزارش غذا و نان به میزان بسیار اندک و بی‌کیفیت در اختیار زندانیان قرار می‌گیرد و هیچ بهداری یا داروخانه‌ای در محل فعال نیست. تنها داروهایی که به‌طور منظم توزیع می‌شوند قرص‌های آرام‌بخش و شربت متادون هستند. این امر موجب شده بسیاری از زندانیان به اجبار برای رهایی از بی‌خوابی و فشارهای جسمی و روانی به مصرف این داروها روی آورند.
بهگزارش کانون حقوق بشر ایران، این سوله به‌طور رسمی «محل اشتغال زندانیان» معرفی شده است، اما در عمل، برنامهای برای اشتغالزایی یا حرفهآموزی وجود ندارد. هر روز حدود صد زندانی از ساعت پنج صبح با مینیبوس به بیرون منتقل می‌شوند و در شرایطی نزدیک به کار اجباری مورد استفاده قرار میگیرند.
در این گزارش همچنین به نگرانی شدید خانوادهها از وضعیت عزیزان خود اشاره و گفته شده که محرومیت از خدمات درمانی، قطع ارتباطات معمول با خانواده، نبود امکان دسترسی به وکیل و شرایط سخت جسمی و روانی، از جمله نگرانیهای اصلی خانوادهها به شمار میرود.
کانون حقوق بشر ایران با اشاره به گزارشهای متعدد از وجود این زندان مخفی، بر ضرورت مستندسازی و افشای کامل این زندان تاکید کرده و از شهروندان خواسته در برابر این موضوع سکوت نکنند.
