اطلاعات دریافتی ایراناینترنشنال حاکی است برخی مدارس سفارخانههای اروپایی در تهران به خانوادههای دانشآموزان خود اطلاع دادهاند که برخلاف برنامه قبلی، سال تحصیلی جدید را با تاخیر آغاز خواهند کرد.
عباس علیآبادی، وزیر نیرو، دوشنبه ۲۷ مرداد در حالی وعده پایان خاموشیها در انتهای تابستان را داد که نگرانیها از تاثیر خاموشیهای مداوم و گسترده در ایران حالا به آموزش و پرورش، دانشآموزان، خانوادهها و معلمان رسیده است.
علی فرهادی، سخنگوی وزارت آموزش و پرورش، دوشنبه با تکذیب آنچه شایعات درباره بازگشایی مدارس از نیمه شهریور خواند، گفت: «مهر امسال یک مهر کاملا عادی برای مدارس خواهد بود و مدارس بهصورت حضوری فعالیت خود را آغاز میکنند و آغاز سال تحصیلی در فضایی آرام و منظم رقم خواهد خورد.»
همزمان گزارشهای رسیده به ایراناینترنشنال نشان میدهد برخی مدارس در مناطق یک تا سه تهران به خانوادههای دانشآموزان خود از احتمال برگزاری آنلاین و غیر حضوری کلاسهای درس در سال تحصیلی جدید خبر دادهاند.
اما او در ادامه به سه سناریوی پیش روی وزارت آموزش و پرورش اشاره کرد و گفت: «در موضوع آموزش، سه سناریو شامل حضوری، مجازی و ترکیبی مدنظر قرار گرفته است تا در هیچ شرایطی زمان آموزش از دست نرود.»
فرهادی تاکید کرد: «در موارد خاص مانند برودت یا آلودگی هوا و همچنین ناترازی انرژی، آموزش میتواند بهصورت مجازی ادامه پیدا کند اما هیچگاه تعطیل نخواهد شد.»
موارد خاصی که فراگیر میشوند
سال تحصیلی جدید در حالی آغاز خواهد شد که ایران با بحرانی بیسابقه در دو حوزه آب و برق دست و پنجه نرم میکند.
قطع برنامهریزی شده و منظم آب و برق امسال زودتر از سالهای گذشته و از اردیبهشت آغاز شد.
آخرین آمارهای شرکت مدیریت منابع آب ایران نشان میدهد ۱۲ سد بزرگ و مهم در تامین آب شرب و کشاورزی، کمتر از ۱۰ درصد ذخیره آبی دارند.
در هفتههای اخیر صدها شهروند با ارسال پیامهایی به ایراناینترنشنال از مختل شدن زندگی خود بر اثر قطع مکرر و گسترده آب و برق گفتند.
از سوی دیگر در صورت ادامه آنچه مسئولان آن را بیآبی ناشی از خشکسالی مینامند، برگزاری حضوری کلاسهای درس با مشکلات جدی بهداشتی همراه خواهد شد.
نتایج یک پژوهش منتشر شده در شماره اول سال نهم فصلنامه تدریسی پژوهشی، نشان میدهد آموزش غیرحضوری در ایران در این دوره مشکلات جدی بههمراه داشت: «افت تحصیلی، کاهش بهداشت روانی، فرسودگی شغلی معلمان، نابرابری دسترسی به امکانات (مثل اینترنت و ابزارها)، ضعف در ارزشیابی و افت تعاملات انسانی و اجتماعی دانشآموزان.»