بررسیهای ایراناینترنشنال نشان میدهد حدود ۴۰ درصد از آتشسوزیهای گزارششده در رسانههای ایران طی دو روز ۱۵ و ۱۶ مرداد رخ داده است.
به گفته مقامات سازمان محیط زیست و اداره منابع طبیعی، علت اصلی این آتشسوزیها گرمای بیسابقه هواست که احتمال بروز آتشسوزی در عرصههای منابع طبیعی و جنگلها را افزایش داده و خشکی مراتع و جنگلها سرعت گسترش آتش را سرعت بخشیده است.
۱۶ مرداد؛ پنج استان درگیر آتشسوزیهای طبیعی
شانزدهم مرداد آتشسوزیهایی در منطقه حفاظتشده هلن در استان چهارمحال و بختیاری، جنگلهای کُردکوی در استان گلستان، جنگلهای جلفا در استان آذربایجان شرقی، مراتع ارتفاعات کوه دراک شیراز و جنگل ابر شاهرود گزارش شد.
استانداری چهارمحال و بختیاری شامگاه ۱۶ مرداد اعلام کرد که در پی ۲۴ ساعت آتشسوزی در منطقه حفاظتشده هلن، بیش از ۱۰۰ هکتار از جنگلهای بلوط در آتش سوخته است. این جنگلها به پاسداشت یک پرستار آمریکایی به نام هلن جفریز بختیار که همسر یک پزشک ایرانی بود و در این منطقه به مداوای مردم میپرداخت، هلن نام گرفتهاند.
سه منطقه مختلف جنگلهای کُردکوی استان گلستان هم ۱۵ مرداد گرفتار حریق و طبق اعلام اداره کل منابع طبیعی استان، ظرف ۲۴ ساعت مهار شد. مقامات «سهلانگاری انسانی و شرایط نامساعد جوی و وزش بادهای شدید» را عامل ایجاد و گسترش آتش در این جنگلها اعلام کردند.
جنگلهای قرهداغ شهرستان جلفا هم در این روز با آتشسوزی درگیری بود و به گفته سخنگوی سازمان مدیریت بحران پس از چند ساعت مهار شد.
اداره منابع طبیعی و آبخیزداری آذربایجان شرقی «گرمای هوا» را عامل ایجاد این حریق اعلام کرد و هشدار داد که احتمال وقوع اتفاقهای مشابه در جنگلها و مراتع این استان زیاد است.
جنگل ابر شاهرود هم در این روز آتش گرفت و به دست نیروهای هلال احمر، منابع طبیعی، محیط زیست و مردم محلی نجات یافت.
آتشسوزیهای پیدرپی در کوه دراک شیراز و شبهه وجود تاسیسات نظامی
یکی دیگر از نقاط درگیر آتشسوزی در ۱۵ و ۱۶ مرداد ارتفاعات دراک در نزدیکی شهر شیراز بود که پس از دو روز مهار شد.
نخستین آتشسوزی سال جاری در این منطقه بیستم اردیبهشت گزارش و علت آن از سوی رئیس سازمان آتشنشانی شیراز «گرمای هوا و خشک شدن پوشش گیاهی منطقه» اعلام شد.
یک روز بعد، هادی عیدیپور، رئیس سازمان آتشنشانی شیراز از مهار این آتشسوزی با مشارکت بیش از ۱۰۰ آتشنشان و نیروهای محلی خبر داد و در گفتوگو با خبرگزاری مهر تاکید کرد: «این آتشسوزی به هیچ مرکز نظامی نزدیک نبود. گسترش آتش به دلیل پوشش گیاهی منطقه و خشک بودن گیاهان بود که برای اطفای آن مجبور به استفاده از بالگرد شدیم.»
۲۰ هکتار از اراضی کشاورزی شهرستان خداآفرین در استان آذربایجان شرقی، ۱۵ هکتار از مراتع منطقه حفاظتشده عبدالرزاق در استان کردستان، بخشهایی از جنگلهای ارمند و باغات شهرستان اردل در استان چهارمحال و بختیاری، ۲۳ هکتار از مراتع شهرستان بوئینمیاندشت در مرز استانهای اصفهان و لرستان و ۲۰ هکتار از مراتع سیاکمر در منطقه میقان از توابع شاهرود در جریان آتشسوزیهای پراکنده ۱۵ مرداد خاکستر شد.
آنچه در بیشتر ریشهیابیهای مسئولان غایب است، تمهیدات پیشگیرانه، پرهیز از خطاهای فاحش در مدیریت محیطزیست و برنامههای بلندمدت برای مهار پیامدهای ویرانگر تغییرات اقلیمی است. در مقابل، انگشت اتهام بهسوی مردم و عواملی نشانه میرود که بتوان با آویختن به آن سوءمدیریت را پنهان و راه هرگونه نقد موثر را مسدود کرد.