دختر رزگار بیگ‌زاده بابامیری، زندانی سیاسی کُرد محبوس در زندان ارومیه که به‌دلیل حضور در جنبش «زن، زندگی، آزادی» در شهر بوکان و تهیه دارو و امکانات درمان برای مجروحان سرکوب اعتراضات در این شهر بازداشت شده بود، اعلام کرد که این زندانی سیاسی به اعدام محکوم شده است.
ژینو بیگ‌زاده بابامیری، پنج‌شنبه ۱۲ تیرماه با انتشار مطلبی در حساب ایکس خود نوشت: «بابا محکوم به اعدام شد.»
او در این مطلب اشاره‌ای به اتهام مطرح شده علیه پدرش و دادگاه صادر کننده حکم او نکرد اما پیشتر گفته شده بود که رزگار بیگ‌زاده بابامیری در دادگاه انقلاب با اتهاماتی از جمله «بغی» مواجه شده است.
بابامیری پیشتر در بهمن‌ماه ۱۴۰۳ در بخش دیگر پرونده خود از سوی دادگاه کیفری یک ارومیه و با اتهام «مشارکت در قتل» در جریان اعتراضات سال ۱۴۰۱، به ۱۵ سال حبس محکوم شده بود.
بر اساس حکم صادر شده، پژمان سلطانی نیز در این بخش از پرونده بابت اتهام «آمریت در قتل یک نیروی امنیتی» به اعدام و علی قاسمی بابت اتهام «مشارکت در قتل»، به ۱۰ سال حبس محکوم شدند و کاوه صالحی، متهم چهارم این پرونده از اتهام انتسابی تبرئه شد.
پس از آن در ۲۲ اردیبهشت‌ماه دختر بابامیری در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که حکم ۱۵ سال حبس پدرش از سوی دادگاه تجدیدنظر آذربایجان غربی عینا تایید شده است.
او همان زمان با یادآوری این‌که پدرش «صرفا به دلیل کمک انسان‌دوستانه به زخم‌های آسیب‌دیدگان جنبش زن، زندگی، آزادی بازداشت شده و تحت وحشیانه‌ترین شکنجه‌های جسمانی و روانی قرار گرفته است»، نوشت: «هیچ‌یک از حقوق حداقلی یک متهم حتی بر اساس قوانین حداقلی جمهوری اسلامی رعایت نشده است.»
بازداشت و صدور کیفرخواست
رزگار بیگ‌زاده بابامیری، ۲۸ فروردین ۱۴۰۲ به‌خاطر حضور در اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» در شهر بوکان و تهیه دارو و امکانات درمانی برای مجروحان سرکوب اعتراضات پردامنه در این شهر، بازداشت شد.
این کشاورز ۴۷ ساله، که پدر سه فرزند است که کوچک‌ترین آنها زمان بازداشت پدرش، دو ساله بود، در روستایی نزدیک تیکان‌تپه بوکان زندگی می‌کند.
بر اساس کیفرخواست صادره از شعبه ۱۰ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب ارومیه، بیگ‌زاده بابامیری در پرونده‌ای که ۱۳ متهم دیگر هم دارد به اتهاماتی از جمله «محاربه، بغی، اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت ملی و استقلال کشور، تامین مالی تروریسم، تبلیغ علیه نظام، جاسوسی و همکاری با دول متخاصم» متهم شده بود.
ایران‌اینترنشنال پیشتر در گزارشی نوشته بود که این اتهام‌ها می‌تواند منجر به صدور حکم اعدام برای او شود.
بابامیری پنجم اردیبهشت در نامهای از زندان ارومیه به شرح شکنجه‌های خود در بازداشتگاههای اداره اطلاعات در شهرهای بوکان و ارومیه پرداخت و تاکید کرد که تنها «جرم» خود کمک به همنوع در جریان خیزش «زن، زندگی، آزادی» بوده است.
بابامیری در این نامه نوشت که در ۱۳۰ روز بازداشت و بازجویی، تحت «شکنجه‌های تخصصی» شامل القای خفگی (با آب و کیسه روی سر)، اعدام صوری (دار زدن و تیرباران)، شوک الکتریکی به نقاط حساس بدن، و بیخوابی مستمر قرار گرفته است.
بر اساس این نامه، قاضی دادگاه انقلاب نیز در جریان رسیدگی به پرونده، در پاسخ به شکایت او و چند تن دیگر از متهمان پرونده درباره شکنجه، با تمسخر به آنان پاسخ داده است.
ژینو، دختر او نیز چندی پیش در گفتوگو با ایران‌اینترنشنال، گفت که پدرش در یکی از ملاقاتها با خانواده به آنها گفته از طرف او تاکید کنند که بیگناه است.
بابامیری در این پیام گفته است: «من عضو یا هوادار هیچ حزب و گروهی نیستم، هیچ کار ضد انسانی، خشونتآمیز و مجرمانهای مرتکب نشدهام و تنها جرم من، کار انسان دوستانه تهیه و رساندن دارو برای مداوای مجروحان اعتراضات ۱۴۰۱ در بوکان بود. من مدافع حقوق بشر هستم».
ایران‌اینترنشنال پیش از آن در ۲۶ آذر ۱۴۰۳ درباره خطر صدور حکم اعدام برای این زندانی سیاسی هشدار داد و نوشت بابامیری با اتهامهایی مواجه شده که می‌تواند منجر به صدور حکم اعدام برای او شود.
در ماههای اخیر، افزایش شمار اجرای احکام اعدام و همچنین صدور و تایید احکام اعدام برای زندانیان سیاسی در ایران، با موجی از اعتراضات در داخل و خارج از کشور روبهرو شده است.
