آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده شدت حریق در جنگل‌ها را تا ۱۶ درصد کاهش می‌دهند
پژوهش محققان دانشگاه استنفورد حاکی از آن است که آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده می‌تواند شدت حریق جنگلی آتی را تا ۱۶ درصد و آلودگی ناشی از دود را ۱۴ درصد کاهش دهد.
پژوهش محققان دانشگاه استنفورد حاکی از آن است که آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده می‌تواند شدت حریق جنگلی آتی را تا ۱۶ درصد و آلودگی ناشی از دود را ۱۴ درصد کاهش دهد.
به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، نتایج این تحقیق که در مجله «ای‌جی‌یو ادونسز» منتشر شد، نخستین شواهد علمی قاطع را درباره کارآمدی روش آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده ارائه می‌دهد.
ماکوتو کلپ، محقق ارشد این مطالعه و پژوهشگر پسادکترای علوم سیستم زمین در دانشگاه استنفورد، گفت: «آتش‌سوزی کنترل‌شده اغلب در نظریه، راه‌حلی امیدوارکننده معرفی می‌شود، اما ما شواهد تجربی روشنی ارائه دادیم که ثابت می‌کند این روش در عمل نیز موثر است.»
او افزود هرچند این شیوه راه‌حل نهایی نیست، اما می‌تواند آسیب‌های ناشی از آتش‌سوزی‌های بزرگ را به‌طور چشمگیری کاهش دهد.
روش علمی تحلیل آتش‌سوزی‌ها
در این پژوهش، کلپ به همراه نوآ دیفن‌با، متخصص اقلیم و مارشال برک، اقتصاددان محیط زیست، با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای دقیق، سوابق مربوط به نحوه مدیریت زمین و داده‌های انتشار دود، به بررسی تاثیر آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده پرداختند.
تیم پژوهشی در این مطالعه مناطقی را که بین اواخر سال ۲۰۱۸ تا بهار ۲۰۲۰ تحت آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده قرار گرفته بودند، با مناطق مجاوری که هیچ مداخله‌ای در آنها صورت نگرفته بود، مقایسه کرد.
تیم تحقیق سپس تاثیر این مداخله را در مواجهه با آتش‌سوزی‌های طبیعی سال ۲۰۲۰ مورد ارزیابی قرار داد.
بررسی‌ها نشان داد که مناطق تحت آتش‌سوزی کنترل‌شده نه‌تنها با شدت کمتری دچار حریق شدند، بلکه میزان انتشار دود در آنها به‌طور قابل توجهی کمتر بود.
برک گفت: «مردم معمولا تنها به شعله‌ها و هشدار تخلیه توجه می‌کنند، اما دود ناشی از این آتش‌سوزی‌ها خطری خاموش و گسترده است و آتش‌سوزی کنترل‌شده یکی از معدود ابزارهایی است که مواجهه کلی با دود را کاهش می‌دهد.»
این تحقیق نشان داد که اثرگذاری آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده بسته به موقعیت جغرافیایی متفاوت است؛ در مناطقی دور از مرز میان شهر و جنگل، این روش نتایج بسیار بهتری داشته است.
در نواحی مرزی که سکونتگاههای انسانی به جنگل نزدیکاند، بهدلیل نگرانی از خطرهای ایمنی و دود ناشی از حریق، معمولا بهجای آتش‌سوزی‌های هدفمند از روشهای مکانیکی برای مدیریت پوشش گیاهی استفاده می‌شود.
بررسی‌ها نشان می‌دهد در این مناطق، شدت آتش‌سوزی‌ها تنها ۸.۵ درصد کاهش یافته، در حالیکه در مناطق دور از بافت شهری، این کاهش به حدود ۲۰ درصد رسیده است.
کاهش چشمگیر آلودگی دود
یکی از نگرانیهای رایج درباره آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده، تاثیر آن بر کیفیت هواست. اما یافتههای این پژوهش نشان می‌دهد که این نوع حریقها تنها ۱۷ درصد ذرات معلق تولید می‌کنند؛ رقمی که معادل یکپنجم آلودگی ناشی از آتش‌سوزی‌های غیرکنترلشده است.
محققان بر اساس مدلسازیهای خود برآورد کردهاند که اگر ایالت کالیفرنیا سالانه حدود ۴۰۵ هزار هکتار زمین را با روش آتش‌سوزی کنترل‌شده مدیریت کند، طی پنج سال میتوان مانع از تولید ۶۵۵ هزار تُن آلودگی ناشی از دود شد.
این رقم معادل بیش از نیمی از کل آلودگی ناشی از فصل حریق ویرانگر سال ۲۰۲۰ در کالیفرنیا است.
به گفته پژوهشگران، این دادهها اهمیت بالایی در سیاستگذاری دارند. در حالی که دولت فدرال آمریکا نزدیک به دو میلیارد دلار برای اجرای آتش‌سوزی‌های کنترل‌شده و روشهای مکانیکی مدیریت اراضی اختصاص داده، اما اجرای گسترده این رویکردها در ایالتهای غربی آمریکا هنوز در مراحل ابتدایی باقی مانده است.
